วัดโพธิ์ประทับช้าง – พิจิตร

เรื่องและภาพโดย ทีมงาน Vacationist

วัดโพธิ์ประทับช้าง ตั้งอยู่ริมแม่น้ำน่าน ตำบลโพธิ์ประทับช้าง อำเภอโพธิ์ประทับช้าง จังหวัดพิจิตร

โบราณสถานแห่งนี้ปรากฎหลักฐานในพระราชพงศาวดารกรุงศรีอยุธยา ฉบับพระราชหัตถเลขาว่าสร้างขึ้นเมื่อ พ.ศ. 2242-2244 ในรัชสมัยสมเด็จพระเจ้าเสือ (สมเด็จพระสรรเพชญ์ที่ 8) เพื่อเป็นที่ระลึกถึงสถานที่ประสูติของพระองค์

วัดโพธิ์ประทับช้างเป็นโบราณสถานขนาดใหญ่ ประกอบด้วยสิ่งก่อสร้างต่างๆ จำนวนมาก โดยมีพระอุโบสถเป็นประธานของวัด เป็นอาคารก่ออิฐถือปูน หลังคาเครื่องไม้มุงกระเบื้อง ตั้งอยู่บนฐานไพทีขนาดใหญ่ มีประตูด้านหน้า 3 ประตู ด้านหลัง 2 ประตู ประตูทั้งหมดตกแต่งด้วยซุ้มยอดบุษบก มีเสาติดผนังด้านละ 8 ต้น ระหว่างเสาเจาะหน้าต่างด้านละ 7 ช่อง

ภายในอุโบสถประดิษฐานพระพุทธรูปปูนปั้นปางมารวิชัย ชาวบ้านเรียกกันว่า “หลวงพ่อโต” ประทับบนฐานชุกชี เป็นฐานสิงห์ย่อมุมไม้สิบสอง แอ่นโค้งแบบอยุธยาตอนปลาย

พื้นอุโบสถปูด้วยกระเบื้องดินเผา มีเสาสี่เหลี่ยมย่อมุมไม้สิบสองรองรับน้ำหนัดภายใน

ตัววัดมี 2 ส่วนหลักๆ คือ เขตพุทธาวาส และเขตสังฆวาส
เขตพุทธาวาส – ล้อมรอบด้วยคูน้ำ และกำแพงแก้ว มีซุ้มประตู 4 ด้าน ภายในกำแพงประกอบด้วย อุโบสถ เจดีย์คู่ ปรางค์ราย มณฑป ศาลาราย และฐานสิ่งก่อสร้างขนาดเล็กเรียงรายอยู่ข้างกำแพง

เขตสังฆวาส – อยู่นอกคูน้ำทางทิศเหนือและใต้ของเขตพุทธาวาส ด้านเหนือพบเสาอาคารขนาดใหญ่ เชื่อว่าเป็นศาลาเก้าห้อง ล้อมรอบด้วยกำแพงแก้ว ทิศใต้เป็นกลุ่มอาคาร คาดว่าเป็นกุฏิสงฆ์

กรมศิลปากรได้ประกาศขึ้นทะเบียนวัดโพธิ์ประทับช้างเป็นโบราณสถานของชาติเมื่อปี พ.ศ. 2478